Tag: Rotheater
-
Recensie Van Waveren – Ro Theater
In een doos met geluidsbanden die hij koopt op het Waterlooplein vindt filmmaker Wim van der Aar zestig uur aan gespreksopnamen. Ze zijn opgenomen door een zekere Guido van Waveren in een poging greep te krijgen op zijn verwilderde geest en op zijn eigen verleden. Van der Aar puzzelde met behulp van de banden een…
-
De rafelrandjes van 010 – Interview Sadettin Kirmiziyüz
De haven is Rotterdam en Rotterdam is de haven. Maar er gebeurt ook veel wat het daglicht niet kan verdragen. Over dat schaduw-Rotterdam maakt het Ro Theater ‘CODE 010’. “Criminelen maken gebruik van de crisis en de armoede” Er leek niemand op zitten te wachten. Zelfs de acteurs van de Amerikaanse televisieserie ‘The Wire’ zelf…
-
Recensie Als ik de liefde niet heb – Marjolijn van Heemstra / Rotheater
Priester Remy Jacobs stuurde theatermaakster Marjolijn van Heemstra een brief. Of zij misschien een voorstelling met hem wilde maken over het misbruik waar hij als jongen slachtoffer van werd. Theater, denkt Jacobs, komt het dichtst in de buurt van een katholieke mis en kan zo de plaats zijn waar zijn kleine, persoonlijke verhaal in het…
-
Recensie Vuurvrouwen – Rotheater
In haar hoge grijze cel loopt Ulrike Meinhof rondjes door haar hoofd. En wij lopen een eindje met haar op om te zien hoe sommige van haar gedachten, twijfels en vragen een menselijke vorm aannemen. Maar zoals dat gaat met het lopen in rondjes, raken we ondertussen niet ver. Onlangs nog schreef columniste Elma Drayer…
-
Recensie Garry Davis – Marjolijn van Heemstra
Ze staat er ongemakkelijk bij in haar gouden glitterpak met hoge hoed. Voor een rood fluwelen gordijn heet theatermaakster Marjolijn van Heemstra ons welkom bij haar nieuwe voorstelling ‘Garry Davis’ die ze maakte bij het Ro Theater. Maar halverwege haar introductie draait de brutale volgspot langzaam weg en zet Van Heemstra in het donker. Theatraliteit…
-
Recensie Oedipus – Ro Theater
Wat doen we met de goden? Het is een vraag die iedere hedendaagse regisseur van een Griekse tragedie zich moet stellen. Want bovennatuurlijke wezens die voor hun eigen sardonisch plezier mensen de ellende in duwen, die zijn niet meer helemaal meer van deze tijd. We hebben ons immers meesters van ons eigen lot gemaakt. In…
-
Recensie Trommelen in de nacht – Rotheater
Een onhandig gegeven handje tussen twee geliefden. Een uit zichzelf bewegende tafel, waardoor de tafelgasten steeds opnieuw klungelig hun stoel moeten positioneren. Een personage dat opkomt, maar tot zijn frustratie constateert dat zijn spotje uitgaat. Het zijn momenten die typisch zijn voor het beeldende theater van Jetse Batelaan, waarin in een simpel, maar precies beeld…
-
De troost van het allemaal Afrikaan zijn – Reportage Rotheater
In slowmotion probeert de jongen aan zijn achtervolgers te ontkomen, maar de woedende massa krijgt hem te pakken. Ze dwingen hem in een maatpak en duwen hem een megafoon in handen. Terwijl hij daarin steeds zelfverzekerder begint te roepen dat dit zijn land is, dat hij de machinist is en het land zijn trein, is…
-
Recensie Kust – Ro Theater
Wilfried zijn vader is dood. Hij besluit hem te begraven in zijn verre, voor Wilfried onbekende en door oorlog verscheurde vaderland. Daar maakt hij kennis met leeftijdsgenoten die, net als hij, met hun eigen ouders en zo met hun eigen geschiedenis in het reine moeten komen. De voorstelling ‘Kust’ van het Rotterdamse Ro Theater is…