Robbert van Heuven, Kritiek en Reflectie
-
De dramatische kant van idealisme – Interview Wunderbaum
Voetgangers en fietsers zien er vanaf de 31e verdieping van kantoorgebouw De Rotterdam uit als bewegende stipjes. De fietspaden, stoepen en bruggen vormen samen het netwerk waarlangs deze anonieme puntjes zich voortbewegen, als data door een computerverbinding: de samenleving teruggebracht tot een systeem. Op die 35e verdieping werkt Karen. Karen heeft een telefonische helpdesk –…
-
Recensie Total Eclipse of the Heart – Kassys
Vier mannen en een hond. Ze komen samen op een plek die gelet op de hoeveelheid zooi wel eens een kelderbox of een garage zou kunnen zijn. Zo’n mannengarage iets in elkaar kan klussen of kunt repeteren met je bandje. En inderdaad vormen de vier een bijzonder muzikaal – zij het niet geheel toonvast –…
-
Recensie De gouden draak – Nationale Toneel
Onder in het flatgebouw, naast de avondwinkel, zit Thais-Chinees-Vietnamees wokrestaurant De Gouden Draak. Vanuit de warme, kleine keuken, onzichtbaar voor de gasten, verzorgt een groep koks van diverse komaf de nummer 11 met mie en de nummer 6 extra pittig. In de appartementen daarboven leiden de bewoners hun geprivilegieerde levens, waarin ze zich bezig houden…
-
Zoektocht naar verhalen – Interview met Leen Braspenning
Ze werkte in een asielzoekerscentrum en sprak met vluchtelingen over hun verleden. Regisseusse Leen Braspenning zoekt naar de juiste vorm om de verhalen van vluchtelingen op het toneel te zetten. ‘Marieke Marieke’ is het begin van die zoektocht. “Ik ben vandaag de Vlaamse Marieke”, zegt het donkere meisje. “En ik ben vandaag de Nederlandse Sybille”,…
-
Recensie Ventoux – Bos Theaterproducties
Op het vlakke is wielrennen samenwerken en elkaar uit de wind houden. Maar op een berg is het ieder voor zich. Een wedstrijd met jezelf, tegen die berg en tegen die ander die door op het steile stuk slim te schakelen uit je wiel weet weg te rijden. Terwijl jij stilstaat met lood in je…
-
Recensie Van Waveren – Ro Theater
In een doos met geluidsbanden die hij koopt op het Waterlooplein vindt filmmaker Wim van der Aar zestig uur aan gespreksopnamen. Ze zijn opgenomen door een zekere Guido van Waveren in een poging greep te krijgen op zijn verwilderde geest en op zijn eigen verleden. Van der Aar puzzelde met behulp van de banden een…
-
Recensie Richard III – Toneelgroep Oostpool
Als de theaterzaal open gaat voor de voorstelling ‘Richard III’ van Toneelgroep Oostpool blijkt een deel van het publiek aan lange tafels aan het dineren op het toneel. Ze worden bediend door de acteurs vanuit de keuken die ook het decor vormt. Het is een vondst die past in de al langer gangbare trend om…
-
Recensie De stille kracht – Toneelgroep Amsterdam (lange versie)
Ergens halverwege de voorstelling ‘De stille kracht’ van Toneelgroep Amsterdam barst de Nederlandse ambtenaarsvrouw Eva (Maria Kraakman) in snikken uit. Ze verdraagt Indië niet langer: de kakkerlakken slopen de piano, er zitten vochtvlekken in haar zijden jurk en haar mooiste blouse valt in de tropen uit elkaar. Waarom, zucht ze, slepen we toch al die…
-
“Ze heet Ellie” – essay Masterclass Essayistiek
Ze heet Ellie en ze is veertien. Haar rossige haar is slordig in een paardenstaart gebonden. Haar rugzak is even versleten als haar T-shirt. Ze is vroegwijs en kan je plotseling met een volwassen levenswijsheid om de oren slaan. Of met een grofheid waarvan een zeeman het schaamrood op zijn kaken zou krijgen. Om het…
Got any book recommendations?