Robbert van Heuven, Kritiek en Reflectie
-
Recensie Decamerone – Toneelgroep De Appel
De liefde brengt listen, lusten en lasten. Dat wist ook Giovanni Boccaccio die in de 14e eeuw met zijn ‘Decamerone’ een verzameling van honderd verhalen schreef, waarin de liefde vaak een belangrijke rol speelt. Toneelgroep De Appel bewerkte vijf van die verhalen tot eenakters. De toeschouwer wordt opgedeeld in groepen langs verschillende locaties in het…
-
Verdwalen in het heden – essay voor TM over uitholling
We weten steeds meer van ons verleden, noch van onze samenleving, noch van het theater – met als resultaat een ‘theater van het eeuwige nu’. Daarin is het makkelijk verdwalen, betoogt Robbert van Heuven. En niet alleen dat: we ontwikkelen ons ook niet meer. De bewust rommelige esthetiek en de brutale deconstructie leken rechtstreeks uit…
-
“Geef je eigenlijk wel om je baan?” – interview Malou Gorter en Ola Mafaalani
Terwijl de acteurs nog een beetje door de repetitiestudio dollen, haalt regisseur Ola Mafaalani vast het bijbeldikke script van Borgen uit haar tas. Die moet de basis vormen voor tien uur politiek drama, gebaseerd op de eerste twee seizoenen van de immens populaire gelijknamige Deense televisieserie. Die dikte verklaart ook waarom actrice Malou Gorter niet…
-
Recensie Heart of Darkness – Project Wildeman
Twee jongens slepen een manshoge, rood-oranje doos door de galmende ruimte van een oud kantoorgebouw in Rotterdam. Wat daar precies het doel van is, is niet helemaal helder, maar zwaar lijkt het in ieder geval wel te zijn. Er wordt gepuft, gegromd en gezweet. De muziektheatermakers van Project Wildeman baseerden zich voor hun voorstelling ‘Heart…
-
Recensie Songspiel My Videoland – Veenfabriek / Domino
Het is een kleurrijk zooitje bij elkaar dat zijn tenten heeft opgeslagen in het Leidse park de Leidse Hout. Tegen een autobusje staat een witte partytent en daaromheen drentelen acteurs met rare jasjes, malle petten en kleurrijke pruiken. Vier van de spelers hebben een verstandelijke beperking. Maar dat is ook maar relatief, vindt een van…
-
“Onder de oppervlakte is de beschaving stuk” – Profiel Milo Rau
De genocide in Rwanda. De dood van de Ceaușescu’s. De toespraak van Anders Breivik in de Noorse rechtszaal. De oorlog in voormalig Joegoslavië. De Belgische kindermoordenaar Marc Dutroux. Het zijn een aantal van de onderwerpen waarin de Zwitserse regisseur Milo Rau (1977) de afgelopen jaren theatraal zijn tanden zette. Het is een opvallend oeuvre van…
-
Recensie Re-enactment of the now – Theater Utrecht / Davy Pieters
Het is een eindje fietsen, maar dan heb je ook wat. Net buiten Utrecht ligt een schilderachtig polderlandschap met op de achtergrond de contouren van de stad. Maar in het fascinerende parallelle universum van regisseur Davy Pieters kijkt het theaterpubliek van haar voorstelling ‘Re-enactment of the Now’ niet naar het echte polderlandschap. Wij, toeschouwers uit…
-
Het zwijgen verbindt ons – BOG en Theater na de Dam
Hoewel we doen alsof we tijdens de twee minuten stilte hetzelfde herdenken, is dat niet helemaal waar, denkt acteurscollectief BOG. Voor Theater na de Dam maakten ze daar een voorstelling over. “Het zwijgen is datgene wat ons even bindt.” Op vier mei zijn we met zijn allen twee minuten stil. Als de stilte neerdaalt op…
-
Recensie Don Carlos – Nina Spijkers / Toneelschuurproducties
Menselijk geluk en de vrijheid van denken verdragen geen autoriteit. In ‘Don Carlos’, geschreven door de Duitse schrijver Friedrich Schiller in 1787, houdt markies Von Posa daarover een vlammend betoog. Dat doet hij tegenover Filips II, autoritair heerser over het 16e-eeuwse Spaanse Rijk en sponsor van de inquisitie. Maar Posa vindt het collectieve belang van…
Got any book recommendations?