Tag: Toneelgroep Amsterdam
-
Recensie Tartuffe – NTGent en Toneelgroep Amsterdam
De voorstelling ‘Tartuffe’ is nog niet begonnen of een batterij aan confettikanonnen blaast een sneeuwstorm aan veelkleurig papier over het lege toneel. Met een dun laagje bedekken de vrolijke snippers de zwarte toneelvloer. Even opwindend, maar even oppervlakkig blijkt de deugdzaamheid te zijn van de oplichter Tartuffe, die het huishouden van de rijkaard Orgon op…
-
‘De waarheid heeft donkere kanten’ – Interview Luk Perceval
‘Jullie spelen eigenlijk teveel’. Met zijn handen in zijn zij, staat regisseur Luk Perceval – vilten hoed, veterloze gympen, bril bungelend om zijn nek – bij acteurs Gijs Scholten van Aschat, Janni Goslinga en Chris Nietvelt. In de repetitieruimte van Toneelgroep Amsterdam hebben ze net een doorloop achter de rug van ‘In ongenade’, de nieuwe…
-
Liefde is altijd gevaarlijk – ‘De Vrek’ van Molière
Ieder jaar krijgt de toneelbezoeker weer een groot aantal Klassieke Teksten voorgeschoteld. Maar zijn die oude toneelteksten eigenlijk nog wel van nu? Trouw zoekt dit theaterseizoen de waarde achter het toneelrepertoire. Vandaag ‘De Vrek’ van Molière (1668). Hij haalt met zijn gierigheid het bloed onder je nagels vandaan. Harpagon, de titelheld uit de komedie ‘De…
-
Recensie De Russen! – Toneelgroep Amsterdam
‘Ik ben onopzettelijk immoreel’, verzucht een van de personages van ‘De Russen!’ ergens halverwege de voorstelling. Op dat moment heeft zowat iedereen zich, onderweg naar een beetje geluk in het leven, al vastgedraaid in leugens, bedrog en overspel of is daar het slachtoffer van. Maar niemand acht zich echt schuldig aan de puinhoop. Voor ‘De…
-
Recensie Nooit van elkaar – TA
De vrouw staat te stuntelen met een geplukte kip. Ze wil het eten klaarmaken voor de man die elk moment haar appartement kan betreden, maar nog even op zich laat wachten. Als hij komt, dan moet het bijzonder zijn, met lekker eten en goede wijn. Maar dan moet hij wel komen. Hoe lang de vrouw…
-
Recensie Spoken – Toneelgroep Amsterdam
Er hangt niet echt een huiselijke sfeer in het afgelegen landhuis van weduwe Hélène Alving. Het licht is kil en buiten regent het onophoudelijk. Het dienstmeisje loopt op kousenvoeten om de spoken uit het verleden maar niet wakker te maken. Toch keert zoon Oswald terug naar het huis van zijn moeder. Zijn komst maakt wel…
-
Recensie Rashomoneffect – TA2
Van een bepaalde gebeurtenis heeft iedere betrokkene een andere herinnering. Dat is filosofisch een machtig interessant gegeven, maar zo’n Rashomoneffect is ook verdomde lastig als je als praktisch ingestelde politieman een moord moet oplossen. Zeker als er ook nog eens een glibberig Peter R. De Vries-achtig type voor je voeten loopt die de waarheid –als…