Robbert van Heuven, Kritiek en Reflectie
-
Dwalen door Romeo en Julia – Reportage IJS&VIS
Het is druk op het terras. Op deze zonnige septembermiddag lijkt Den Haag zich te hebben verzameld bij de ijssalon van Florencia in de Torenstraat en doet zich te goed aan ijsjes en frisdrank. Het familiebedrijf Florencia is een begrip in Den Haag. Net als Adriana die achter de glazen balie de scepter zwaait. Al…
-
MEDEA.MATRIX – Susanne Kennedy / Ruhrtriennale
Het verbaast eigenlijk dat Susanne Kennedy ‘Medea’ niet eerder onder handen nam. In haar eigenzinnige regiestijl liet ze de afgelopen jaren meerdere malen knap zien hoe vrouwbeelden (mannelijke) sociale constructies zijn. Geen universele waarheden. Als Euripides’ tragedie ‘Medea’ ergens over gaat dan is het over een vrouw die weigert zich neer te leggen bij de…
-
Recensie De dingen die voorbijgaan – TA / Toneelhuis
Lot heeft niet zoveel met oude mensen. Wegkwijnende wezens zijn het in een te grote jas, zegt hij. Maar veel eerder nog symboliseren ze voor hem de aftakeling die hem nog te wachten staat. Met als gevolg dat zijn leven niet veel anders voorstelt dan apathisch wachten op de dood. Ook zijn grootmoeder wacht op…
-
Een moedeloos gevoel van optimisme – terugblik The New Forest
Tijdens het Holland Festival staat The New Forest centraal, het meerjarenproject waarmee Wunderbaum maatschappelijke alternatieven onderzocht. Robbert van Heuven blikt terug op het project en vindt tussen de tegenstrijdigheden een moedeloos gevoel van optimisme. ‘De problemen die we in de samenleving zien, de vragen waarmee we zitten… We zouden die geen recht doen met alleen…
-
“Theater kan beweging uitlokken” – Interview Christiane Jatahy
In 2013 en 2015 maakte de Braziliaanse regisseuse Christiane Jatahy in Nederland indruk met de voorstellingen Julia en What if they went to Moscow. Het waren voorstellingen waarin de camera een prominente rol speelde. Dat is ook weer zo in The walking forest, te zien op het Holland Festival. ‘Een derde domein’, zo noemde Christiane…
-
“Kwetsbaarheid hoort bij ons mens-zijn” – interview Boukje Schweigman
Helemaal alleen moet de toeschouwer zijn weg vinden door een eindeloze witte tunnel. Er komt aan de tocht door de eindeloze installatie ‘Curve’ van theatermaakster Boukje Schweigman geen acteur te pas. Net als bij de meeste van haar voorstellingen en projecten is ook bij ‘Curve’ de toeschouwer niet slechts een passieve kijker in het…
-
Reportage Festival Boulevard
Je wilt er eigenlijk niet naar kijken, zo gruwelijk is het. En toch blijft ‘De hel’, het rechterpaneel van Jeroen Bosch’ drieluik ‘De tuin der lusten’ het oog trekken door de bizarre fantasiedieren en de macabere geweldstaferelen. Dat de menselijke verbeelding zoveel gruwelijkheid en poëzie tegelijk kan voortbrengen en dat iets tegelijkertijd afschuwelijk als wonderschoon…
-
Het circus als metafoor – Romeo en Julia in het Amsterdamse Bos
Op het enorme toneel van het Amsterdamse Bostheater liggen een aantal grote slurven waarmee je normaal het vliegtuig inloopt naast en over elkaar. Ze vormen zo de muren rond een soort stadsplein. Gekregen van hoofdsponsor Schiphol, vertelt Ingejan Ligthart Schenk. Ligthart Schenk is artistiek leider en regisseur van het Amsterdamse Bostheater dat elk jaar in…
-
Recensie Husbands and wives – Toneelgroep Amsterdam
Het had een gezellig dinertje moeten worden. In plaats daarvan vertellen Sally en Jack (Marieke Heebink en Aus Greidanus jr.) hun beste vrienden Judy en Gabe (Halina Reijn en Ramsey Nasr) dat ze uit elkaar gaan. Daarmee worden die laatste twee aan het twijfelen gebracht over de kwaliteit van hun eigen huwelijk. Dat gaat vervolgens…
-
Landschap in de hoofdrol – Verslag Oerol
Een duinpan is geen schouwburg. Anders dan in een stille, donkere theaterzaal bemoeit de natuur zich graag met de voorstelling tijdens het spelen op locatie. Er vliegen vogels over, er schiet een haas over de speelplek en het indrukwekkende landschap is soms interessanter dan de tekst van een acteur. Maar goed gebruikt kan de natuur…
Got any book recommendations?