Robbert van Heuven, Kritiek en Reflectie

  • Recensie Garry Davis – Marjolijn van Heemstra

    Ze staat er ongemakkelijk bij in haar gouden glitterpak met hoge hoed. Voor een rood fluwelen gordijn heet theatermaakster Marjolijn van Heemstra ons welkom bij haar nieuwe voorstelling ‘Garry Davis’ die ze maakte bij het Ro Theater. Maar halverwege haar introductie draait de brutale volgspot langzaam weg en zet Van Heemstra in het donker. Theatraliteit…

  • Nederland na de bijl – analyse voor Rekto:Verso

    Op 1 januari ging in Nederland het nieuwe cultuurstelsel in, waarmee het neoliberale kabinet Rutte-I de Nederlandse cultuur ondernemender en sterker wou maken. Is dat gelukt? In het nieuwe kunstenlandschap vallen vooral de inconsistenties en de kale plekken op. Niet zozeer de heftige bezuinigingen, maar vooral het gebrek aan coherent beleid blijkt nefast. Dit artikel…

  • Recensie Platonov – NTGent

    Heel even, heel kort, sluit Platonov de ogen. Alsof de misantropische schoolleraar mentaal een hele diepe zucht slaakt om de platte en domme grappen makende zuiplappen en vreetzakken die hem omringen. Om zich daarna weer gelaten tussen hen te begeven en hen stil lijdend te observeren. Luc Perceval beende bij NTGent Tsjechovs jeugdstuk Platonov uit…

  • Zoeken naar een standpunt – interview Sadettin Kirmiziyüz / Ararat

    Hij is geboren en getogen in Zutphen. En toch is de Tweede Wereldoorlog een geadopteerde oorlog voor theatermaker Sadettin Kirmiziyüz. Anders is dat met wat eufemistisch ‘de Armeense kwestie’ heet: het verdrijven en doden van de Armeense minderheid door de Turken in 1915. In de voorstelling ‘Ararat’ die hij speciaal maakte voor Theater na de…

  • Zakelijk leiders op zoek naar een overheid

    Het blijkt een uniek treffen te zijn. De zakelijk leiders van de acht BIS-gezelschappen uit Groningen, Leeuwarden, Maastricht, Arnhem, Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Tilburg zien elkaar uiteraard vaker, maar zelden zitten ze alle acht tegelijk aan één tafel. Theatermaker bracht ze allemaal bijeen naar aanleiding van de ingang van het nieuwe Kunstenplan op 1…

  • “Wie is Ilay ook alweer?” – Interview Ilay den Boer

    Met zijn prijswinnende serie theatervoorstellingen ‘Het beloofde feest’, onderzocht theatermaker Ilay den Boer de vragen die zijn Israëlisch-Nederlandse afkomst met zich meebrengen. In het laatste deel ‘De laatste dans’ vat hij die roerig verlopen zoektocht samen. Het is een waar kunstwerk, de huwelijkstent waarin het huwelijk van het personage Ilay plaats moet vinden. Honderden kleine…

  • Recensie De mensheid zij geprezen – De Nieuw Amsterdam

    Hij is welbespraakt, de duivel. Hij danst, zingt, citeert Goethe in het Duits en is gekleed in driedelig grijs. Maar bovenal prijst de duivel de mens. Hij vindt dat mens veel te lang is beschimpt en zwart gemaakt. Met name door kunstenaars en filosofen. Dus neemt hij graag pro deo de verdediging van de mens…

  • Recensie Paradijs – De Warme Winkel en Dood Paard

    Verdwenen zijn de boekenkasten met toneelstukken en achtergrondliteratuur. De inrichting van de bibliotheek van het wegbezuinigde Theaterinstituut in Amsterdam heeft plaats gemaakt voor tientallen planten in diverse soorten bakken en potten. Er zijn verlegen bungelende boontjes bij, voorzichtig opschietende komkommerplanten en beginnende groene tomatentrossen met een onwennig rood blosje. Gestoken in overalls en met rieten…

  • Recensie Recht zal zijn wat ik zeg! – Theater Malpertuis

    “Niet kwaad worden”, staat er in hanenpoten op de flipover. En: “Op de zelfstandige voornaamwoorden letten.” Het zouden aanwijzingen kunnen zijn voor een toneelrepetitie. Of de tips van een politieke spindoctor aan zijn cliënt vlak voor een optreden. In de voorstelling ‘Recht zal zijn wat ik zeg!’ van de jonge Vlaamse acteurs Thomas Janssens en…

  • Recensie Mijn slappe komedie – Via Rudolphi

    Hij is een meester van het kleine gebaar. Zo semi-achteloos een trucje doen met een lege wijnfles en dan snel even kijken of iemand dat wel heeft gezien, dat kan alleen René van ‘t Hof. Even ongeëvenaard kan hij zich hoogst ongemakkelijk aan een bankje klampen en veinzen alsof hij prinsheerlijk zit of pijnlijk lang…

Got any book recommendations?