Een nieuw huis is een nieuw begin. Met die hoopvolle gedachte trekken twee jonge stellen in de voorstelling ‘Stel’ van het Haagse gezelschap Firma Mes in hun nieuwe appartement. Het ene stel is een keurig paar uit de jaren vijftig waarvan de man net is begonnen bij een ministerie. Het andere stel is een hip duo uit de tegenwoordige tijd. In een leeg winkelpand vlakbij het Centraal Station dat prima dienst kan doen als net opgeleverd appartement lopen de twee tijden en de levens van de twee stellen letterlijk door elkaar heen. Heel soms lijken ze zich van elkaar bewust te zijn, maar vaker ook niet.
Een interessant uitgangspunt, maar de cliché’s vliegen de toeschouwer om de oren. Het jaren vijftig stel is keurig en formeel en praten en bewegen een beetje stijfjes. Hij vindt het lastig om zijn emoties te tonen en zij zet als onderdanig vrouwtje graag koffie. Het stel van nu is uiteraard hyper-assertief en hyper-individualistisch en druk in de weer met cappuccino, Ipad en Facebook.
Omdat de makers niet voorbij die cliché’s weten te komen, vertelt de voorstelling niets nieuws over de verhouding tussen vroeger en nu, wat we nog niets wisten. Daar verhelpt zelfs het (ook al nogal clichématige) pijnlijke verleden dat beide stellen meedragen niets aan.
Ondanks de rammelende toneeltekst en de oppervlakkige thematiek gooien de jonge acteurs zich met volle energie en gevoel voor humor in de voorstelling. Het is die energie die de voorstelling nog enigszins boven zichzelf uit laat stijgen.
Leave a Reply