Het is weer zomer. En dat betekent dat naast het Holland Festival ook een aaneengesloten reeks van openluchtvoorstellingen en -festivals begint. Een aftrap voor die festiviteiten werd vorige week gegeven met de voorstelling ‘HaRT’ van theatergroep Vis à Vis, gespecialiseerd in grootschalige openluchtprojecten.
Voor ‘HaRT’ zette de groep een enorm afvalscheidingsstation neer naast het Almere Strand om als achtergrond te dienen voor het liefdesverhaal van de goedmoedige en nogal sullige Milo en het opgejaagde zigeunermeisje Vara. Milo’s vader is de lompe opzichter van de milieustraat en dirigeert met strakke hand de bezoekers naar de juiste afvalbak. Van Milo’s nieuwe vriendinnetje – en haar meegesmokkelde exotische familie – moet hij niet al te veel hebben. Zeker niet als blijkt dat ze eigenlijk zou trouwen met een crimineel in een grote BMW die met moord en doodslag dreigt als hij zijn verloofde niet terugkrijgt.
Het verhaaltje van ‘HaRT’ kortom is flinterdun, maar het is ook niet de bedoeling van Vis à Vis om hoogdravend drama te maken. De liefdesgeschiedenis is een pretentieloos voorwendsel om spectaculair uit te kunnen pakken met racende invalidewagentjes, door schuren scheurende auto’s, ontploffingen, overzwevende luchtballonnen en een lawine aan grote en kleine special effects en grapjes die in het decor van de milieustraat verborgen zitten. Hoewel het hoge ‘kijk-uit-achter-je’-gehalte van de grappen bij vlagen gaat vervelen, zit het spektakel zo goed in elkaar dat het gebrek aan diepgang eigenlijk niet echt stoort. Al kun je je nog wel afvragen of er geen minder platte manier is om zigeuners uit te beelden dan als illegaal, afval zoekend, op de grond spugend, handenlezend en paardenhoofd-etend volk.
En dan ineens, tussen al het stoere gooi- en smijtwerk, ontstaat er een moment van poëzie als Vara en haar familie met enkel een paar laarzen en schoenen als rekwisiet heel klein en heel zorgvuldig het verhaal uitbeelden van Vara’s afkomst. Heel even is er krachtig en fantasievol theater op de vierkante meter dat net iets betekenisvoller en gelaagder is dan het voorgaande. Het moment verdwijnt echter net zo snel als het gekomen is.
Natuurlijk moet er in de openlucht met auto’s worden gescheurd en met hijskranen worden gespeeld. Gewoon, omdat dat kan en omdat dat gaaf is. Maar Vis à Vis had net iets vaker ook aan die kleine verbeelding de ruimte mogen laten.
‘HaRT’ door Vis à Vis. Gezien 1 juni 2012, Almere Strand. Daar nog te zien tot en met 15 juli.
Leave a Reply