Harry heeft een vriendin. Dat is bijzonder, want gezien de onrustige manier waarop hij door zijn woonkamer stuitert en klavecimbelmuziek draait, is Harry een beetje merkwaardig. Net als de twee vrienden die Harry heeft uitgenodigd om voor het eerst zijn vriendin Rebecca te ontmoeten ook een beetje merkwaardig zijn. Ze hebben voor de gelegenheid een maf dansje en verschillende poëzievoordrachten voorbereid. In het Engels, want Nederlands verstaat Rebecca niet. Rebecca verstaat wel meer niet, want Rebecca is een levensgrote pop.
Rebecca is dus ‘De vriendin van Harry’ in de nieuwe voorstelling van Theatergroep Golden Palace. De groep van regisseur Ingrid Kuijpers maakt voorstellingen waarbij herkenbare situaties in het absurde worden getrokken en waarbij beweging een belangrijk uitgangspunt is. Het zijn tragikomische mimevoorstellingen waarbij de falende mens centraal staat. Overwerkte baliemedewerkers, overbezorgde vaders en eenzame feestwinkeleigenaressen bevolken het Golden Palace-universum.
In dat universum passen de drie merkwaardige, balletdansende en Engelse poëzie voordragende vrienden uit ‘De vriendin van Harry’ zeker. Net als het tragikomische uitgangspunt van de volwassen man en de liefde zijn rubberen minnares dat doet. Maar het idee is zodanig slecht uitgewerkt, dat de voorstelling eerder ergerlijk dan tragisch of komisch is. Dat ligt vooral aan de slordigheid van de regie en het spel. Er worden genoeg mooie aanzetten gegeven.
Zo levert de suggestie dat Harry’s ongetwijfeld tevens vriendinloze vrienden zich bovenmatig voor Rebecca interesseren een pijnlijke situatie op. Dat geldt ook voor het moment waarop de vrienden algauw Rebecca’s amoureuze mogelijkheden uitproberen als de gastheer even niet oplet. Even later blijkt een van de vrienden verliefd op Harry en gaat zich ook als pop gedragen. Stuk voor stuk interessante ideeën die niet alleen het uitgangspunt zouden kunnen uitdiepen, maar ook zouden kunnen raken. Maar uitgewerkt tot volwaardige dramatische situaties worden ze niet. Eerder verdrinken ze als slecht uitgewerkte scènes tussen de teveel aan situaties die lollig bedoeld zijn en tot vervelens toe herhaald worden: maffe dansjes, heen en weer gesleep met Rebecca, in overdreven Engels gehouden poëzievoordrachten en zenuwachtig door de kamer geloop. Daardoor wordt de voorstelling irriterend onhelder. De voortdurende staat van zenuwachtige hysterie maakt het bovendien volstrekt onmogelijk om je in te leven in de idiote personages. Dat het je uiteindelijk niet meer kan schelen wat die personages bezield, is – gezien de potentie van het uitgangspunt – eeuwig zonde.
‘De vriendin van Harry’, door Golden Palace, gezien 16 december, Toneelschuur Haarlem. Tournee tot en met 11 maart 2012.
Leave a Reply