Na tien minuten houdt acteur Steve het voor gezien. Hij heeft samen met collega Dion het verhaal van Herman Hesse’s roman Narziss und Goldmund uitgelegd. Daarbij vertelde hij hoe Goldmund op een bepaald moment beseft dat echte kunst alleen uit innerlijke noodzaak kan worden gemaakt. En Steve voelt nu als acteur even geen noodzaak. Dus doet hij er op zijn stoel vanaf het zwijgen toe tot hij iets voelt. Tot grote frustratie van Dion die de boel dan maar volpraat. Niet uit artistieke noodzaak, maar omdat hij de stilte gênant vindt en zich verantwoordelijk voelt voor de voorstelling.
In de voorstelling Het voordeel van de twijfel van regisseur Laura van Dolron wordt de vraag opgeroepen wat oprechtheid is. Is dat wat je denkt, of juist dat wat je voelt? Is dat alles er maar uitflappen en dat dan weer relativeren? Of moet je er juist mysterieus het zwijgen te doen, omdat je blijkbaar niet zoveel oprechte gevoelens hebt?
De onderliggende rode draad blijft steeds de roman van Hesse, waarin het hart en het hoofd verbeeld worden door het artistieke gevoelsmens Goldmund en de ascetische denker Narziss. Bij Van Dolron ligt die verdeling niet zo simpel. Want hoewel Dion zichzelf vereenzelvigd met de denker Narziss, kunnen zijn gedachtes hem razend maken. Hij kan woest worden van al die gevoelsmensen die op zoek gaan naar zichzelf en gelukkig worden van de eenvoud van het plastic beurtbalkje in de supermarkt. Oprechte kunstenaar Steve blijkt veel rationeler dan hij zich voordoet. Hij heeft allang bedacht dat hij door mysterieus te zwijgen sneller de sympathie van het publiek zal winnen dan de continu ratelende Dion.
Dion Vincken en Steve Aernouts zijn prettige acteurs om naar te kijken en te luisteren. Door hun open uitstraling nemen zij het publiek met gemak mee in hun gedachten- en gevoelswereld vol onoplosbare vragen, persoonlijke dilemma’s en geestige observaties.
Zoals altijd in de voorstellingen van Van Dolron zijn die allemaal reuzeintelligent verwoord. Maar het blijft bij verstandelijk babbelen zonder dat de voorstelling emotioneel raakt en zo extra betekenis krijgt. Slechts in een paar theatrale momenten krijgt Van Dolrons innerlijke Goldmund even een kans. Bijvoorbeeld wanneer Dion een driftaanval krijgt door zijn onophoudelijk denken en stilvalt na een omhelzing van Steve. Op die momenten wordt de thematiek echt helder en invoelbaar: hoe moeizaam hun relatie ook is, Narziss en Goldmund, hoofd en hart: ze kunnen niet met en niet zonder elkaar.
Het voordeel van de twijfel, regie: Laura van Dolron, gezien 26 november 2010, Theater Frascati, op tournee tot en met 10 maart 2011.
Leave a Reply