Welkom in Friesland. Met zijn meren, de Elfstedentocht en zijn uitzonderlijke familiedrama’s. Waar drie zussen uit Minnertsga hun dode broer jarenlang op zijn slaapkamer laten liggen. Waar een meisje uit Ny Beets haar vermoorde baby’s in koffers op zolder verbergt. En waar een 62-jarige vrouw uit Harlingen spontaan zwanger wordt.
De drie waar gebeurde, grimmige verhalen uit het hoge noorden vormden de inspiratie voor de voorstelling ‘De Welkom-Trilogie’ van het nieuwe muziektheatercollectief Nieuw Niks. Nou ja, nieuw. De groep bestaat uit oudgedienden die al een mooie collectie voorstellingen op hun naam hebben staan. Muzikanten Mick Paauwe en Arend Niks maakten een paar fijne muziektheatervoorstellingen op festival De Parade. Schrijver Geert Lageveen werkt als acteur en schrijver bij Orkater. Actrice Marisa van Eyle speelde onder andere bij Het Toneel Speelt. Laat die veteranen maar schuiven met die familietragedies, denk je dan. Maar helaas is een groep getalenteerde theatermakers en goed basismateriaal geen garantie voor succes, toont ‘De Welkom-Trilogie’.
Vooral in het eerste deel van het drieluik, waarin Van Eyle de zwangere bejaarde speelt, wreekt zich een gebrek aan keuzes en een slordige uitvoering. Met een warrige veelheid aan muziek en geluidjes, een niet al te best geschreven tekst, overbodige video en ongericht soap-acteren slaat de groep de plank finaal mis. Datzelfde geldt in het laatste deel over de zussen in Minnertsga. Hoewel preciezer en sfeervoller dan deel een, hangt dat deel op de grap, met malle accentjes en festivalhumor van dik hout.
Er is niets mis met grappig. Maar de intrigerende verhalen en de tragische personages verdienen meer diepgang dan dat. Hoe mooi dat uit kan pakken, blijkt in het middendeel, dat de andere delen veruit overstijgt in kwaliteit. Daarin probeert een streng-wanhopige rechter het babydodende meisje te begrijpen. Haar rationele geest botst met de meanderende en naïef-filosofische gedachtenkronkels van het meisje. Met klein spel en ingetogen muziek krijgen de gelaagde personages en hun treurige verhaal alle ruimte. Op een muzikale, komisch-tragische wijze komen we zo veel meer van het meisje uit Ny Beets te weten dan honderd journaals kunnen tonen.
Op dat korte moment dat de personages en hun levens loskomen van het krantenpapier toont ‘De Welkom-Trilogie’ zijn meerwaarde en tonen de makers hun talent. Waarom de rest van de net zo fascinerende Friese drama’s en hun hoofdpersonen hebben moeten sneuvelen in een overdaad aan leuk, is dan ook een groot raadsel.
Leave a Reply