Verdwenen zijn de boekenkasten met toneelstukken en achtergrondliteratuur. De inrichting van de bibliotheek van het wegbezuinigde Theaterinstituut in Amsterdam heeft plaats gemaakt voor tientallen planten in diverse soorten bakken en potten. Er zijn verlegen bungelende boontjes bij, voorzichtig opschietende komkommerplanten en beginnende groene tomatentrossen met een onwennig rood blosje.
Gestoken in overalls en met rieten hoedjes op heten de vier acteurs van de voorstelling ‘Paradijs’ ons welkom in hun zelfgekweekte Eden. Drie maanden hielden de acteurs van de theatercollectieven Dood Paard en De Warme Winkel zich bezig met stekken, verpotten, water geven en compost maken van gebruikte koffie uit het café aan de overkant. Inmiddels had dat een enorm oerwoud op moeten leveren en munt die de bezoekers zelf voor hun thee hadden mogen plukken, maar dat is niet helemaal gelukt, stellen de tuiniers enigszins beteuterd vast.
Toch tonen ze ons nu trots hun lievelingsprojecten. Kuno Bakker heeft zich bezig gehouden met oesterzammen, Manja Topper laat glunderend haar vlinderlarven rondgaan en Vincent Rietveld laat liever niemand aan zijn survival-of-the-fittest-experiment zitten. Nog enthousiaster zijn ze over de onwaarschijnlijke hoeveelheid slimme overlevingstechnieken die je van dieren kan leren. Dus wordt het publiek gebombardeerd met wikipediaweetjes over de koelingseffecten van de zebrastreep en de waterafstotendheid van het torrenschild. Verder houdt het viertal zich onder het motto “failing to be prepared, is preparing to fail” bezig met een fanatieke, maar nogal klungelige zelfverdedigingstraining, want mocht de Euro vallen of een ecologische ramp zich voordoen, dan houden ze hun voedsel graag voor zichzelf.
Leuk aan ‘Paradijs’ is dat het op geestige en eco-originele wijze de compleet verstoorde verhouding laat zien, die de stadsmens heeft tot de natuur. We kennen die natuur alleen nog maar uit sprookjes of van National Geographic en halen de stekjes voor onze kweeknatuur met de auto. Zelf je saladegroenten kweken is leuk en hip, maar gelukkig kun je altijd even naar de Albert Heijn rennen voor een bakje sla als je eigen oogst tegenvalt.
Maar dat is allemaal eigenlijk niets wat we nog niet wisten. Hoe sympathiek de acteurs ook bezig zijn in hun niet echt lukkende tuin of hoe geestig ze ook ‘De kleine prins’ en Wikipedia citeren, nieuwe inzichten over duurzaamheid of de verhouding tussen mens en natuur levert ‘Paradijs’ niet echt op. Behalve de verfrissende wetenschap dat we als stadsmensen met onze hippe stadslandbouwnatuurkennis bij een ecologische apocalyps allemaal ten dode zijn opgeschreven.
Leave a Reply