Category: Recensie
-
Recensie Re-enactment of the now – Theater Utrecht / Davy Pieters
Het is een eindje fietsen, maar dan heb je ook wat. Net buiten Utrecht ligt een schilderachtig polderlandschap met op de achtergrond de contouren van de stad. Maar in het fascinerende parallelle universum van regisseur Davy Pieters kijkt het theaterpubliek van haar voorstelling ‘Re-enactment of the Now’ niet naar het echte polderlandschap. Wij, toeschouwers uit…
-
Recensie Don Carlos – Nina Spijkers / Toneelschuurproducties
Menselijk geluk en de vrijheid van denken verdragen geen autoriteit. In ‘Don Carlos’, geschreven door de Duitse schrijver Friedrich Schiller in 1787, houdt markies Von Posa daarover een vlammend betoog. Dat doet hij tegenover Filips II, autoritair heerser over het 16e-eeuwse Spaanse Rijk en sponsor van de inquisitie. Maar Posa vindt het collectieve belang van…
-
Recensie Fit to fly – Nationale Toneel
De presentatiecoach had gezegd dat hij de vluchteling misschien een stukje na zou kunnen spelen. Maar de psychiater die een toespraak houdt over de behandelingen van posttraumatische stressstoornissen ziet daarvan het nut niet meteen. “Naspelen is het je verliezen in de ander en dat bevalt me niet.” Daarna kruipt hij toch in de huid van…
-
Recensie Ik speel geen Medea – Via Rudolphi
Het was niet de slechte recensie, ook niet de lauwe ontvangst bij het theater of de koude bittere koffie. Toch gaat de actrice vanavond Medea niet spelen. Waarom weet ze zelf eigenlijk ook niet. Ze heeft er gewoon meer zin in om het thuis op het bankje voor haar geveltuin langzaam avond te zien worden.…
-
Recensie Het jaar van de kreeft – Toneelgroep Amsterdam
Pront steken ze allemaal vooruit: tientallen plastic piemeltjes van evenzovele plastic sekspoppen. Ze contrasteren nogal met het kleurige kinderfietsje en de vleugel met pianist waar ze boven zweven. ‘Het jaar van de kreeft’ van Toneelgroep Amsterdam – naar het boek van Hugo Claus – gaat over seks en lust. Maar ook weer niet: het gaat…
-
Recensie Lulu – Toneelgroep Oostpool
Nelly, Mignon, Katja, Eva, Daisy. Niemand noemt Lulu ooit Lulu. Terwijl zij nu juist niets liever dan alleen haarzelf zou willen zijn. De schrijver Frank Wedekind was eind 19e eeuw het enfant terrible van het Duitse toneel. Nadat hij met zijn ‘Voorjaarsontwaken’ de burgerij de stuipen op het lijf had gejaagd door de ontluikende seksualiteit…
-
Recensie De welwillenden – Toneelhuis / Toneelgroep Amsterdam
‘De banaliteit van het kwaad’ noemde Hannah Arendt het na de Tweede Wereldoorlog. Iedereen is in staat tot de meeste verschrikkelijke daden als de juiste omstandigheden zich voor doen. Je kunt een ander of het systeem bovendien niet de schuld geven van je eigen daden, voegt officier Max Aue daar nog aan toe aan het…
-
Recensie Heimat 2 – De Nwe Tijd
De anderen dachten dat hij alleen een droevig liedje zou schrijven. Maar als Haralds laptop – zonder backup – wordt gestolen, bleek daar al een volledig requiem op te staan. Vierstemmig, voor vier koren en in negen delen. Waarvan het laatste deel gespeeld zou moeten worden op een smeltende gletsjer in Groenland. Het was een…
-
Recensie Made in here – Davy Pieters / Frascati Producties
Vier fris geboende jongmensen zijn het die hun witte tanden bloot lachen en ons voor de voorstelling ‘Made in here’ aanspreken. Het gaat onze avond worden, een unieke avond ook. We moeten maar lekker onderuit gaan zitten. Of rechtop, net wat we willen. Het wordt inspirerend, maar niet onvermakelijk. Datgene waarvoor we lekker moeten gaan…