Category: Recensie

  • Recensie Platonov – NTGent

    Heel even, heel kort, sluit Platonov de ogen. Alsof de misantropische schoolleraar mentaal een hele diepe zucht slaakt om de platte en domme grappen makende zuiplappen en vreetzakken die hem omringen. Om zich daarna weer gelaten tussen hen te begeven en hen stil lijdend te observeren. Luc Perceval beende bij NTGent Tsjechovs jeugdstuk Platonov uit…

  • Recensie De mensheid zij geprezen – De Nieuw Amsterdam

    Hij is welbespraakt, de duivel. Hij danst, zingt, citeert Goethe in het Duits en is gekleed in driedelig grijs. Maar bovenal prijst de duivel de mens. Hij vindt dat mens veel te lang is beschimpt en zwart gemaakt. Met name door kunstenaars en filosofen. Dus neemt hij graag pro deo de verdediging van de mens…

  • Recensie Paradijs – De Warme Winkel en Dood Paard

    Verdwenen zijn de boekenkasten met toneelstukken en achtergrondliteratuur. De inrichting van de bibliotheek van het wegbezuinigde Theaterinstituut in Amsterdam heeft plaats gemaakt voor tientallen planten in diverse soorten bakken en potten. Er zijn verlegen bungelende boontjes bij, voorzichtig opschietende komkommerplanten en beginnende groene tomatentrossen met een onwennig rood blosje. Gestoken in overalls en met rieten…

  • Recensie Recht zal zijn wat ik zeg! – Theater Malpertuis

    “Niet kwaad worden”, staat er in hanenpoten op de flipover. En: “Op de zelfstandige voornaamwoorden letten.” Het zouden aanwijzingen kunnen zijn voor een toneelrepetitie. Of de tips van een politieke spindoctor aan zijn cliënt vlak voor een optreden. In de voorstelling ‘Recht zal zijn wat ik zeg!’ van de jonge Vlaamse acteurs Thomas Janssens en…

  • Recensie Mijn slappe komedie – Via Rudolphi

    Hij is een meester van het kleine gebaar. Zo semi-achteloos een trucje doen met een lege wijnfles en dan snel even kijken of iemand dat wel heeft gezien, dat kan alleen René van ‘t Hof. Even ongeëvenaard kan hij zich hoogst ongemakkelijk aan een bankje klampen en veinzen alsof hij prinsheerlijk zit of pijnlijk lang…

  • Recensie To be or not to be – Het Zuidelijk Toneel

    Shakespeare was acteur en wist daarom al: niets is wat het lijkt. Zeker niet op het toneel, waar zijn tegelijkertijd niet zijn betekent en de scheiding tussen leugen en waarheid voor een paar uur wordt opgeheven. Het spel met wezen en schijn speelt een centrale rol in de nieuwste voorstelling van Het Zuidelijk Toneel, waarvan…

  • Recensie Oedipus – Ro Theater

    Wat doen we met de goden? Het is een vraag die iedere hedendaagse regisseur van een Griekse tragedie zich moet stellen. Want bovennatuurlijke wezens die voor hun eigen sardonisch plezier mensen de ellende in duwen, die zijn niet meer helemaal meer van deze tijd. We hebben ons immers meesters van ons eigen lot gemaakt. In…

  • Recensie Africa – NTGent / Oscar Van Rompay

    Het is een gereconstrueerd Afrika dat op het toneel is opgebouwd. De zanderige vlakte is nep en de planten staan in potjes. In die fantasie-savanne spuit de spierwitte acteur Oscar van Rompay zich met een paintbrush zwart. Het resultaat lijkt op een koloniale representatie van een neger in een 19e-eeuws natuurhistorisch museum. Maar de zwarte…

  • Recensie Speeldrift – Toneelschuur Producties / Nationale Toneel

    Een zee van houten stoelen, keurig in het gelid. Hoewel die stoelen samen een net systeem van rijen vormen, zijn ze allemaal net even anders: een beetje vierkant, wat ronder, wat kleiner of iets groter. Tussen die stoelen maakt de veertienjarige Ada haar entree. Ada heeft weinig met systemen, of dingen die keurig in het gelid…

  • Recensie Helling – Maren Bjørseth / Frascati

    “Mijn gedachten zijn een orgie van ruimte en tijd”, zegt de hoofdpersoon uit de voorstelling ‘Helling’ van de jonge regisseur Maren Bjørseth. Inderdaad duikelen herinneringen uit verschillende periodes van zijn leven op het toneel over elkaar. Alsof ze elkaar oproepen, de een na de ander, als een associatieve sneeuwbal. Omdat de jongeman geen controle heeft…