Category: Recensie
-
Recensie Lenny – George en Eran Producties
In 1966 sterft de legendarische stand-up comedian Lenny Bruce naakt op zijn toilet. Ooit subversief en tegendraads is hij nu mentaal en financieel kapot gemaakt door een overheid die de publieke zeden zegt te willen beschermen. In 2002, op het hoogtepunt van een door 9/11 en Pim Fortuyn aangewakkerde maatschappelijke discussie over de vrijheid van…
-
Recensie Stikken en slikken – De Verleiders
Dit wordt geen ‘ver van uw bed show’, maar een ‘tot in uw bed show’, belooft George van Houts aan het begin van de voorstelling ‘Slikken en stikken’. En inderdaad nestelt de voorstelling zich knus in het bed van de patiënt om vanuit daar eens goed naar dokter en zieke te kijken. Onder de noemer…
-
Recensie Westkaai – Theater Utrecht
Aan de slechte kant van de rivier zijn de huizen stuk en donker. Er komt geen water meer uit de kraan en de pont naar de goede kant van de rivier is opgeheven. In ‘Westkaai’ van de Franse schrijver Bernard-Marie Koltès is de rivier het symbool voor een kloof door de samenleving die de mislukten…
-
MEDEA.MATRIX – Susanne Kennedy / Ruhrtriennale
Het verbaast eigenlijk dat Susanne Kennedy ‘Medea’ niet eerder onder handen nam. In haar eigenzinnige regiestijl liet ze de afgelopen jaren meerdere malen knap zien hoe vrouwbeelden (mannelijke) sociale constructies zijn. Geen universele waarheden. Als Euripides’ tragedie ‘Medea’ ergens over gaat dan is het over een vrouw die weigert zich neer te leggen bij de…
-
Recensie De dingen die voorbijgaan – TA / Toneelhuis
Lot heeft niet zoveel met oude mensen. Wegkwijnende wezens zijn het in een te grote jas, zegt hij. Maar veel eerder nog symboliseren ze voor hem de aftakeling die hem nog te wachten staat. Met als gevolg dat zijn leven niet veel anders voorstelt dan apathisch wachten op de dood. Ook zijn grootmoeder wacht op…
-
Reportage Festival Boulevard
Je wilt er eigenlijk niet naar kijken, zo gruwelijk is het. En toch blijft ‘De hel’, het rechterpaneel van Jeroen Bosch’ drieluik ‘De tuin der lusten’ het oog trekken door de bizarre fantasiedieren en de macabere geweldstaferelen. Dat de menselijke verbeelding zoveel gruwelijkheid en poëzie tegelijk kan voortbrengen en dat iets tegelijkertijd afschuwelijk als wonderschoon…
-
Landschap in de hoofdrol – Verslag Oerol
Een duinpan is geen schouwburg. Anders dan in een stille, donkere theaterzaal bemoeit de natuur zich graag met de voorstelling tijdens het spelen op locatie. Er vliegen vogels over, er schiet een haas over de speelplek en het indrukwekkende landschap is soms interessanter dan de tekst van een acteur. Maar goed gebruikt kan de natuur…
-
Recensie Decamerone – Toneelgroep De Appel
De liefde brengt listen, lusten en lasten. Dat wist ook Giovanni Boccaccio die in de 14e eeuw met zijn ‘Decamerone’ een verzameling van honderd verhalen schreef, waarin de liefde vaak een belangrijke rol speelt. Toneelgroep De Appel bewerkte vijf van die verhalen tot eenakters. De toeschouwer wordt opgedeeld in groepen langs verschillende locaties in het…
-
Recensie Heart of Darkness – Project Wildeman
Twee jongens slepen een manshoge, rood-oranje doos door de galmende ruimte van een oud kantoorgebouw in Rotterdam. Wat daar precies het doel van is, is niet helemaal helder, maar zwaar lijkt het in ieder geval wel te zijn. Er wordt gepuft, gegromd en gezweet. De muziektheatermakers van Project Wildeman baseerden zich voor hun voorstelling ‘Heart…
-
Recensie Songspiel My Videoland – Veenfabriek / Domino
Het is een kleurrijk zooitje bij elkaar dat zijn tenten heeft opgeslagen in het Leidse park de Leidse Hout. Tegen een autobusje staat een witte partytent en daaromheen drentelen acteurs met rare jasjes, malle petten en kleurrijke pruiken. Vier van de spelers hebben een verstandelijke beperking. Maar dat is ook maar relatief, vindt een van…